- wziąć w ryzy
- = ująć w ryzy
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… … Słownik frazeologiczny
ryzy — Brać, wziąć kogoś w ryzy zob. karb 1. Trzymać kogoś w ryzach zob. trzymać 2 … Słownik frazeologiczny
karb — 1. Brać, wziąć kogoś w karby, w kluby, w ryzy «poddać kogoś dyscyplinie»: Później Tadzio na szczęście został wzięty w karby przez żonę. H. Malewska, Apokryf. Raz wzmocniwszy siły, mógł król później wziąć w ryzy i ziemiaństwo także. P. Jasienica,… … Słownik frazeologiczny
brać — byka za rogi zob. byk 1. Brać coś do siebie zob. wziąć 2. Brać (coś) na ambit zob. ambit. Brać coś na rozum zob. rozum 1. Brać coś na siebie zob. wziąć 3. Brać coś na swoje barki, brać sobie kogoś, coś na głowę, na kark, na łeb zob. wziąć 4 … Słownik frazeologiczny
karb — m IV, D. u, Ms. karbie; lm M. y 1. «wycięty znak (kreska, rysa itp.) zwykle rejestrujący liczbę czegoś; nacięcie wklęsłe lub wypukłe stanowiące ornament w drzewie, kamieniu lub metalu» Karby na lasce. Wycinać, nacinać karby. ◊ Kłaść, złożyć,… … Słownik języka polskiego
ryza — I ż IV, CMs. ryzazie; lm D. ryz «jednostka miary ilości papieru równa 500 arkuszom; 500 arkuszy papieru» ‹niem.› II ż IV, CMs. ryzazie; lm D. ryz 1. leśn. «urządzenie w postaci rynny ziemnej lub drewnianego koryta, służące do spuszczania drewna w … Słownik języka polskiego